اثر توت فرنگي در پيشگيري از بيماري هاي قلبي
توت فرنگي، ميوه اي شبيه توت است ولي كمي درشت تر، رنگش قرمز و طعم آن ترش و مطبوع است. بوته اش كوتاه و داراي برگهايي درشت و ساقه هايي باريك و خزنده است كه روي زمين مي خوابد و ريشه مي دواند.
توت فرنگي به صورت وحشي و اهلي مي رويد و به اسامي چپلك، چپالك، شالكه و چلم نيز خوانده مي شود.
اين ميوه به حالت خود رو در بعضي نواحي شمالي ايران وجود دارد و بعضي اوقات به دليل خوش طعمي ميوه آن را به طور مصنوعي پرورش مي دهند.
ميوه توت فرنگي به صورت، قرمز، گوشت دار و داراي هسته هاي ريزي است كه از ماه ارديبهشت پديدار مي شود و تا آخر مرداد دوام مي آورد.
قسمت هايي كه از بوته توت فرنگي مورد استفاده قرار مي گيرند، عبارتند از: ميوه ، برگ و ريشه .
از دير باز همه قسمت هاي اين گياه مصرف دارويي داشته است و از برگ و ريشه آن كه حاوي مقدار قابل ملاحظه اي تانن است به عنوان ضد اسهال وادرارآور استفاده مي شده است.
توت فرنگي به صورت هاي گوناگون مورد استفاده قرار مي گيرد: خام، جوشانده، مربا، شربت و بستني.